Aby aktywować Supermarket Funduszy Inwestycyjnych (SFI), konieczne jest posiadanie rachunku osobistego w mBanku. Rachunek możesz otworzyć podczas wypełniania wniosku o Supermarket Funduszy Inwestycyjnych. Wniosek dostępny jest pod linkiem https://form.mbank.pl/app/pi/logowanie.html?prod=fund&option=mbank za pośrednictwem mLinii i w placówce.

Fundusz inwestycyjny to forma zbiorowego lokowania na rynku finansowym środków pieniężnych wpłaconych przez inwestorów (np. osoby fizyczne, przedsiębiorstwa). W zamian za wpłacenie środków inwestor otrzymuje jednostki uczestnictwa w funduszu. Pozyskane wpłaty fundusz lokuje w różne klasy aktywów, w zależności od prowadzonej przez siebie polityki inwestycyjnej. Polityka inwestycyjna opisana jest w prospekcie oraz KIID. Za prowadzenie funduszu odpowiada Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych.

Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych (TFI) to instytucja tworząca i zarządzająca funduszami inwestycyjnymi. Powstanie i funkcjonowanie TFI jest ściśle regulowane przez polskie prawo. Towarzystwo odpowiada m.in. za następujące zadania: obsługa uczestników funduszy inwestycyjnych, operacje księgowe funduszy, marketing i dystrybucja funduszy.

Prospekt informacyjny jest dokumentem regulującym działalność funduszu inwestycyjnego otwartego oraz specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego. Prospekt jest zatwierdzany przez organ nadzoru – Komisję Nadzoru Finansowego – i jest własnością Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych. Zawiera dane określone ściśle w Rozporządzeniu Ministra Finansów, to jest m.in. dane dotyczące TFI, funduszu, polityki inwestycyjnej, charakterystyki jednostek uczestnictwa, dane dotyczące Depozytariusza, Agenta Transferowego, Dystrybutorów, zasad realizacji zleceń, wycen jednostek uczestnictwa itp. Przed rozpoczęciem inwestycji w dany fundusz inwestor zobowiązany jest do zapoznania się z prospektem informacyjnym.

Kluczowe Informacje dla Inwestorów (KIID) to dokument zapewniający inwestorom łatwy dostęp do najbardziej istotnych informacji o danym funduszu. Każdy fundusz musi posiadać i przekazywać do publicznej wiadomości swoje KIID.

Aktywa to mienie funduszu inwestycyjnego. Obejmują one środki pieniężne z tytułu wpłat uczestników oraz papiery wartościowe i udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, wniesione do funduszu przez jego uczestników, prawa nabyte przez fundusz oraz pożytki z tych praw.

Najważniejsze kryteria wyboru klas funduszy, w jakie chcemy zainwestować pieniądze, to czas oraz cel inwestycji. Przy wyborze funduszu należy kierować się wieloma czynnikami. Aby sprawdzić, jakim jesteś inwestorem i jak powinien wyglądać Twój portfel, możesz skorzystać z przygotowanej przez mBank ankiety dostępnej pod linkiem: www.mbank.pl/indywidualny/inwestycje/fundusze/ankieta/.

Inwestowanie w fundusze wiąże się z pojęciem ryzyka inwestycyjnego, które rozumiemy jako niepewność w kwestii wielkości osiąganego zysku lub straty, jaką może przynieść nasza inwestycja. W inwestowaniu istnieje jedna podstawowa zasada: im większa oczekiwana stopa zwrotu z inwestycji, tym większe ryzyko poniesienia straty. Zatem wysoce ryzykowna inwestycja może wprawdzie przynieść duże starty, ale z drugiej strony może być źródłem ponadprzeciętnych zysków. Najbezpieczniejsze są fundusze rynku pieniężnego oraz fundusze obligacji. Większe ryzyko przejściowych spadków wartości jednostek towarzyszy funduszom zrównoważonym, a bardzo wysokim ryzykiem inwestycyjnym charakteryzują się fundusze akcyjne.

Tak, zyski kapitałowe są opodatkowane zgodnie z obowiązującym prawem. Stopa opodatkowania wynosi obecnie 19%. Podatek trzeba rozliczyć samodzielnie i wypełnić odpowiedni PIT.

Więcej szczegółów znajdziesz na stronach https://www.mbank.pl/lp/fundusze-polskie-podatek/ i https://www.mbank.pl/lp/fundusze-zagraniczne-podatek/ .

Najlepiej pokazać to na przykładzie:

Klient kupuje 100 jednostek funduszu X po 100 zł. Inwestuje tym samym 10 000 zł. Po pół roku jednostki warte są 110 zł i inwestor postanawia zrealizować 10-procentowy zysk. Ze sprzedaży jednostek powinien otrzymać 11 000 zł. Zysk klienta wynosi zatem: 11 000 – 10 000 = 1000 zł. Od 1000 zł odejmujemy 19% podatku (190 zł), do kieszeni klienta trafi więc ostatecznie 10 810 zł.

Mechanizm kompensacji umożliwia klientom pomniejszenie kwoty podatku od zysku na jednej inwestycji kwotą straty z drugiej inwestycji w tym samym funduszu parasolowym, pod warunkiem odkupienia (lub konwersji do innego funduszu parasolowego) środków z obu inwestycji w tym samym dniu wyceny.

Przykład:

Klient wpłaca 100 000 zł na subfundusz A oraz 100 000 zł na subfundusz B.

Po 6 miesiącach na subfunduszu A posiada 120 000 zł aktywów (zyskał), a na subfunduszu B – 90 000 zł (stracił).

Klient składa tego samego dnia zlecenia odkupienia środków z obu subfunduszy.

Gdyby nie było kompensacji:

Na subfunduszu A wystąpił zysk, więc naliczony został podatek od zysku w wysokości: 20 000 zł x 19% = 3800 zł (kwota zysku x stawka podatku od zysków).

Na subfunduszu B wystąpiła strata, więc podatek od zysku wyniósł 0 zł.

Klient zapłaciłby więc 3800 zł podatku.

Przy działającej kompensacji podatku:

Na subfunduszu A wystąpił zysk w wysokości 20 000 zł, a na subfunduszu B strata w wysokości 10 000 zł.

Podstawą do obliczenia podatku jest różnica zysku i straty na poszczególnych funduszach (kompensacja): 20 000 zł – 10 000 zł = 10 000 zł.

Tylko od tej różnicy (jeżeli jest wartością dodatnią) naliczamy podatek: 10 000 zł x 19% = 1900 zł.

Klient zapłaci więc 1900 zł podatku, czyli w tym przypadku o połowę mniej.

Środki zainwestowane w fundusze inwestycyjne zgromadzone są na kontach funduszy prowadzonych przez banki Depozytariuszy. Środki te nie stanowią masy majątkowej Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych.

Fundusze oferują stosunkowo wysoką płynność. Zlecenie odkupienia jednostek jest realizowane dwuetapowo. W pierwszym etapie fundusz otrzymuje informację o dyspozycji klienta i ją przetwarza, a w drugim etapie wysyła środki z odkupienia na rachunek klienta. Operacja ta może trwać do 7 dni. Jest to okres porównywalny z innymi instrumentami rynku kapitałowego. Jeśli chcesz dokładnie sprawdzić, kiedy musisz złożyć zlecenie, aby otrzymać swoje pieniądze konkretnego dnia, skorzystaj z naszej tabeli realizacji zleceń odkupienia.

Kolejność wykonywania zleceń opisana jest w prospekcie każdego funduszu. Z prospektem możesz zapoznać się na stronie internetowej funduszu: www.mbank.pl/serwis-ekonomiczny/notowania-funduszy/#best-Ratings/ oraz w serwisie transakcyjnym.

Po złożeniu zlecenia trafia ono na listę zleceń oczekujących i można je zobaczyć w zakładce „Operacje przyszłe”. Środki pieniężne są przelewane na rachunek funduszu w najbliższej sesji Elixir, a zlecenie nabycia realizowane jest następnego dnia roboczego. Na rachunku jednostki uczestnictwa funduszy będą widoczne po otrzymaniu przez mBank potwierdzenia od Agenta Transferowego. Możesz dokładnie sprawdzić termin realizacji swojego zlecenia, korzystając z dostępnego na naszych stronach narzędzia – tabeli realizacji zleceń nabycia.

Tak. Minimalne kwoty pierwszego i kolejnego nabycia ustalają fundusze. Kwoty te są wskazane w KIID. Wyświetlane są również w formatce nabycia podczas zlecenia transakcji w serwisie transakcyjnym.

Po każdej wykonanej transakcji Agent Transferowy pracujący dla danego TFI wysyła do klienta elektroniczne lub papierowe potwierdzenie wykonania transakcji. Potwierdzenie papierowe wysyłane jest na adres korespondencyjny zarejestrowany w mBanku. Dodatkowo każda transakcja widoczna jest w serwisie transakcyjnym.

Zlecenie stałe jest funkcjonalnością, która ma ułatwić klientom SFI systematyczne gromadzenie kapitału w funduszach. Jeśli już wybierzemy fundusz, w który chcemy inwestować, musimy najpierw dokonać pierwszego (otwierającego) nabycia jednostek, a po jego wykonaniu możemy ustawić zlecenie stałe. W tym celu należy określić kwotę, za jaką każdorazowo dokonywane będzie nabycie, oraz częstotliwość transakcji. Warto także pamiętać o tym, że aby zlecenie zostało zrealizowane, w dniu X na rachunku osobistym powiązanym z SFI muszą znajdować się środki pieniężne. Zlecenie stałe jest przypisane do konkretnego numeru rejestru. Jeżeli rejestr zostanie zamknięty (np. wskutek umorzenia) i następnie zostanie otwarty nowy, to aby zlecenie stałe nadal działało, należy je zdefiniować od początku.

Dokonując operacji nabycia/odkupienia przez internet (w serwisie transakcyjnym) lub za pośrednictwem mLinii, klient nie ponosi żadnej opłaty manipulacyjnej. Opłata pobierana jest w przypadku zlecenia nabycia jednostek w placówce. Wysokość opłaty reguluje tabela opłat danego TFI. Dostępna jest ona na stronie internetowej każdego z funduszy: www.mbank.pl/serwis-ekonomiczny/notowania-funduszy/#best-Ratings.

Opłata za zarządzanie naliczana jest przez TFI codziennie i jest zawarta w publikowanej codziennie wartości jednostki uczestnictwa (pomniejsza ją). Opłata za zarządzanie funduszem nie jest w żaden sposób pobierana przy nabywaniu lub odkupywaniu jednostek uczestnictwa.

Niebieskie parasolki w tabeli notowań funduszy inwestycyjnych oznaczają utworzenie przez dane TFI funduszu parasolowego, w którego skład wchodzą poszczególne subfundusze. Konstrukcja parasolowa pozwala dowolnie zamieniać subfundusze o różnym stopniu ryzyka i strategiach inwestycyjnych w ramach jednego TFI, bez płacenia podatku od zysków kapitałowych w trakcie dokonywania konwersji (zamiany), ponieważ zgromadzony kapitał będzie się stale znajdował pod jednym parasolem funduszu parasolowego. Podatek od zysków kapitałowych w wysokości 19% płacony będzie dopiero po wyjściu z inwestycji, czyli dokonaniu odkupienia jednostek uczestnictwa. Zielone parasolki przy subfunduszach SEB TFI S.A. oznaczają wprowadzenie do oferty przez TFI drugiej parasolki, gdzie konwersje pomiędzy różnymi parasolkami, czyli subfunduszami należącymi do SEB FIO i SEB SFIO, skutkują naliczeniem podatku od zysków kapitałowych.

FIFO, HIFO i LIFO to nazwy metod, jakimi realizowane są transakcje odkupienia przez fundusz jednostek uczestnictwa.

Metoda FIFO (ang. First In, First Out) polega na tym, że jednostki uczestnictwa sprzedawane są przez klienta w takiej samej kolejności, w jakiej zostały wcześniej nabyte. Jeśli klient dokonał trzech zakupów po 10 jednostek funduszu X, np. 1 stycznia, 1 lutego i 1 marca, a następnie w maju chce sprzedać 10 jednostek, to przyjmuje się, że klient sprzedaje jednostki nabyte najwcześniej, czyli 1 stycznia. Ma to ogromny wpływ przy naliczaniu podatku od zysków kapitałowych.

Metoda HIFO (ang. Highest In, First Out) polega na tym, że pierwsze odkupywane są jednostki, które zostały zakupione po najwyższej cenie.

Metoda LIFO (ang. Last In, First Out) oznacza, że jednostki, które zostały zakupione jako ostatnie, są sprzedawane w pierwszej kolejności.

Metody odkupywania jednostek uczestnictwa opisane są w prospekcie funduszu.

Każdego dnia roboczego mBank otrzymuje od Agentów Transferowych działających na zlecenie TFI dane z wycenami jednostek uczestnictwa poszczególnych funduszy inwestycyjnych. Po przetworzeniu ich przez system bankowy wyniki prezentowane są w systemie transakcyjnym mBanku oraz w tabeli notowań. Na ich podstawie obliczana jest stopa zwrotu funduszy.

TWR to skrót od angielskiej nazwy True time-weighted rate of return oznaczającej ważoną stopę zwrotu z uwzględnieniem przepływów pieniężnych.

W nowym serwisie transakcyjnym mBanku algorytm TWR wykorzystywany jest do wyliczania stopy zwrotu z portfela funduszy inwestycyjnych otwartych, z uwzględnieniem realizowanych przez Klienta wpłat i wypłat oraz zamian składników portfela w okresie trwania inwestycji.

Dzięki metodologii TWR klient jest w stanie odpowiedzieć na pytanie jaką stopę zwrotu osiągnął portfel w zadanym horyzoncie czasowym z uwzględnieniem wszystkich transakcji (dopłat, częściowych wypłat, całkowitych wypłat, zmiany składników portfela) realizowanych w czasie trwania inwestycji.

Tego typu metoda uważana jest jako standard rynkowy wśród instytucji finansowych na świecie i rekomendowana jest przez CFA Institute w opublikowanych standardach wyliczania stóp zwrotu z portfela (GIPS - Global Investment Performance Standards).

TWR dzienny liczymy dzieląc wartość aktywów w portfelu funduszy w dniu (D) skorygowaną o wartość operacji w danym dniu tj. bilans wpłat i wypłat (B) przez wartość inwestycji w dniu poprzedzającym (Dt-1).

TWR w okresie uzyskujemy po przemnożeniu dziennych stóp zwrotu (Rtn) dla zadanego okresu czasu (domyślnie 1 rok) zgodnie ze wzorem: TWR = (Rt1 x Rt2 x Rt3 x … x Rtn) – 1