W zależności od rodzaju karty jaką posiadamy, na jej mikroprocesorze mogą być zapisane różne informacje. Jedną z takich informacji jest PIN zdefiniowany do karty, który określamy w banku, i który jest w nim przechowywany. Dzięki jego umieszczeniu na karcie, weryfikacja numeru PIN podanego przez klienta (wbitego na klawiaturze POS) może nastąpić bezpośrednio przez sprawdzenie jego zgodności z tym zapisanym na mikroprocesorze (PIN-em offline). Zatem sprawdzenie tej informacji odbywa się bez konieczności łączenia się z bankiem. Zaletą tego rozwiązania jest przyspieszenie autoryzacji transakcji, poprzez skrócenie czasu weryfikacji kodu PIN. Jeśli PIN podany przez klienta nie zgadza się z tym zapisanym na karcie transakcja jest odrzucana.

Z terminem offline wiąże się także sposób autoryzacji transakcji, mówimy wtedy o tzw. autoryzacji offline czy też autoryzacji z wykorzystaniem procesora bez udziału systemu bankowego. Jeśli posiadana przez nas karta oraz POS umożliwiają dokonywanie transakcji offline, to autoryzacja odbywa się bez konieczności kontaktu z bankiem (POS nie przesyła zapytania autoryzacyjnego do banku, tak jak ma to miejsce w przypadku autoryzacji online). W tego typu przypadkach nie jest zakładana blokada autoryzacyjna. Nie następuje więc standardowe blokowanie środków na poczet rozliczenia przesłanego przez akceptanta (blokada nie jest widoczna w historii operacji w serwisie transakcyjnym). W przypadku autoryzacji offline kwota transakcji pobierana jest po kilku dniach od jej dokonania, w momencie realnego przesłania zestawienia transakcji przez punkt handlowo-usługowy. Należy więc pamiętać o tym, aby zapewnić środki na poczet przesłanego rozliczenia.

Działanie PIN-u offline i autoryzacji offline jest od siebie niezależne. Oznacza to, że wyłączenie możliwości autoryzacji offline nie jest równoznaczne z tym, że weryfikacja wpisanego przez klienta numeru PIN nie będzie mogła być realizowana poprzez PIN offline.